SARA PACI PICCOLO
Individual Researcher, Adjunct Faculty, Fashion Institute of Technology, New York/Florence
piccolo93@gmail.com

BETWEEN SHAPE AND IMAGE: Hypothesis of Research on Three 16^th Century Paintings, with the Aid of the Study on Half Scale Mannequins
IZMEĐU OBLIKA I SLIKE: hipoteza istraživanja tri slike iz 16. veka proučavanjem krojačkih lutaka u razmeri 1:2

Journal 17/2021 (Museum of Applied Art), pages 87-95

Article category: review article

UDC:
75.034.049"15":391
7.05"15"
COBISS.SR-ID 53947657

Abstract:
The aesthetic of a dress, the techniques of its construction, and the understanding of its meanings are relevant to the research of material and immaterial culture. It is clear that, yesterday as today, the dress was a powerful expression of individuality and identity - there was no choice to dress casually.

In this essay, I will analyse three portraits dating back to the early 16^th century, by Raphael and artists of his circle, elaborating three working hypotheses of tailor-made reconstructions of their upper garments to better understand the message contained in the choice of the dress made by each portrayed person.

Therefore, I will use the study on half scale tailoring mannequins with the aim of proposing a research methodology which combines data from different sources with the concrete possibility to identify the various elements from a sartorial point of view. The additional value of the research lies in not confusing the reconstructive hypothesis for “copies” or “stage costumes”, which allows keeping distance from the original object while helping define its tridimensionality and tailoring assets.

Key words:
history of clothing iconography, historical tailoring, half scale research methodology, Raphael's portraits, Renaissance tailoring

Summary (translated):
Estetika haljine, tehnike njene konstrukcije i razumevanje njenih značenja relevantni su za istraživanje materijalne i nematerijalne kulture. Jasno je da je, juče kao i danas, haljina bila snažan izraz individualnosti i identiteta – niste imali mogućnost da se oblačite ležerno.

Renesansa, kao kulturni pokret, promoviše društvo koje razume i zahteva civilizaciju u svim njenim oblicima: mera, lepota i harmonija su izrazi elitističkog znanja koje treba naučiti i pravilno preneti, a to se mora videti. Nije slučajno da je u petnaestom i šesnaestom veku došlo do porasta proizvodnje portreta i traktata o ponašanju.

U ovom eseju analiziraću tri portreta iz ranog 16. veka, čiji su autori Rafaelo i umetnici iz njegovog kruga, i razradiću tri radne hipoteze o rekonstrukciji gornjih odevnih predmeta koji su rađeni po meri kako bismo bolje razumeli poruku sadržanu u izboru haljine svake od portretisanih ličnosti.

Zbog toga ću koristiti studiju o krojačkim lutkama u razmeri 1:2 sa ciljem da predložim istraživačku metodologiju koja kombinuje podatke iz različitih izvora sa konkretnom mogućnošću da se različiti elementi identifikuju sa krojačke tačke gledišta. Dodatna vrednost ovog istraživanja leži u težnji da se rekonstruktivna hipoteza ne pomeša sa „kopijama” ili „scenskim kostimima”, što omogućava držanje distance od originalnog objekta, a istovremeno pomaže u definisanju njegove trodimenzionalnosti i krojačkih atributa.

You can download PDF of the article (214 KB)