Trijenale u Milanu

23. međunarodna izložba
Trijenale u Milanu

Republika Srbija
Infinity of Structure

Instinkt je nešto što prevazilazi znanje. Mi, nesumnjivo, imamo izvesna finija vlakna koja nam omogućavaju da sagledamo istine kada su logička dedukcija ili bilo koji drugi namerni napor mozga nemoćni.

Nikola Tesla

Infinity of Structure je antropološka vizija savremene umetnosti koja ima za cilj da istraži ljudski odnos sa nepoznatim kroz urođenu potrebu za stvaranjem simbola koji prevazilaze vreme.
Kroz mikroskopski pristup autora, ornamentalni motivi srpskog srednjovekovnog freskoslikarstva preklapaju se kroz različite medije savremene umetnosti. Prerušeni u ritmički presek oblika, zvukova, linija i tačaka otkrivamo skrivene strukture iza analognog i digitalnog. Ono što je potisnuto se vraća, ono što je nevidljivo pronalazi put.

Naziv: Infinity of Structure
Autor: Ivan Mangov
Umetnici: Marko Lađušić, Aleksandar Vac
Animacija i AR: Marko Todorović, Luka Tilinger

Muzika: Dorian Jovanović

Komesarka: Biljana Jotić
Kustoskinje: Biljana Jotić, Nataša Radojević

Eseji: Domenico de Chirico, Biljana Jotić, Nataša Radojević

Grafički dizajn: Dejana Cvetković

Dizajn izložbe: Ivan Mangov

Realizator i organizator:
Muzej primenjene umetnosti u Beogradu u ime Ministarstva kulture i informisanja Republike Srbije

Partneri:
Drina gallery, Logic Art Space, The 42 Media Society, Express Global, Adria Media, Mondo, Biograf Printing, Diplomacy&Commerce, Italijanski kulturni centar u Beogradu

Infinity of Structure
Projekat Ivana Mangova
Republika Srbija

Infinity of Structure je antropološka vizija savremene umetnosti koja istražuje ljudske odnose sa nepoznatim kroz urođenu potrebu za stvaranjem svetih simbola. Ti simboli nam omogućavaju da idemo dalje od poznatog ili viđenog povezujući koncepte i iskustva; oni mogu nositi više različitih značenja i izraza. Ti izrazi ne moraju sami po sebi biti namerno religiozni, ali indirektno ipak pripadaju ljudskoj religiji, budući da su rezultat svesti o beskonačnom i nepoznatom.

Autor projekta Ivan Mangov vodi nas u carstvo simbola kroz ornamente srpskog srednjovekovnog freskoslikarstva. Kroz svoja intelektualna, kulturna i metafizička značenja, srednjovekovni ornamenti prerasli su ograničeno područje vizuelnih umetnosti, budući da često postaju predmet naučnog proučavanja. Oni su umetničko oličenje kosmologije, iako mnogi još uvek nisu dekodirani.

Koristeći srednjovekovnu ornamentiku kao polaznu osnovu, nova stvarnost stvara se unošenjem slojeva savremenog slikarstva. Ovaj paralelni kreativni proces zasnovan je na kvantnoj fizici, gde bilo koje dve pobuđene čestice mogu postojati u superpoziciji, stvarajući tako novu realnost. To je istovremeno prisustvo materije i duha u traganju za univerzalnim zakonima koji određuju ljudski odnos prema nepoznatom što nas okružuje do beskonačnosti.

Pri ulasku u mračni izložbeni prostor Paviljona Srbije posetioci će se približiti prostornom monolitu visokom četiri i po metra. Kako mu se približavaju, otkriće da je njegova struktura prekrivena slojevima pažljivo ručno oslikane materije. Reč je o složenom, višeslojnom delu vajara i slikara Marka Lađušića, gusto zbijenom simboličkom sistemu čija značenja ostaju otvorena za tumačenje i neartikulisana. Ova monumentalna kompozicija fokusira se na ekspanzivne strukture – neograničene mreže-sisteme koji se preklapaju sa umnoženim ornamentalnim motivima iz srpskog srednjovekovnog manastira Hopovo. Slojevi boja se ne stapaju niti direktno stupaju u interakciju, već sugerišu postojanje treće dimenzije, gde se umnožavanje mikrosistema može ponovo pojaviti i nestati u beskonačnost.

Bočni zidovi Paviljona Srbije prekriveni su keramičkim instalacijama umetnika Aleksandra Vaca i postavljene u gornjim zonama, pozivajući posetioca da pogleda gore kako bi ih pronašao u mraku. Postavku prati originalna muzika Dorijana Jovanovića, koja donosi posebnu dinamiku kombinujući nepravilan ritam i ambijentalni zvuk uz korišćenje elektronskih instrumenata i akustičnu obradu.

U zadnjoj zoni posetioci će otkriti veliku kružnu projekciju. Dok senzori hvataju pokrete ruku, oni će moći da otkriju slojeve kompjuterski generisanog sveta i zarone u dubinu strukture. Ova instalacija za praćenje pokreta, koju je kreirao vizuelni umetnik Marko Todorović, zajedno sa aplikacijom proširene stvarnosti koja pokreće oslikane površine centralnog monolita deluje kao simbolički, neuhvatljivi duh izložbe.

Srpski projekat Infinity of Structure, koji će biti predstavljen na 23. međunarodnoj izložbi na Trijenalu u Milanu, nalazi se između dva sveta, crpeći svoje elemente iz oba. Na tim nestabilnim granicama stvara se veza između stare i nove kulture, urbane i tradicionalne estetike, racionalne i iracionalne, instinktivne i intelektualne. Ponovljeni srednjovekovni motivi skriveni u živom ritmu slobodnih struktura, kroz gotovo arheološki, mikroskopski pristup autora, preklapaju se danas i juče: ono što je potisnuto se vraća, a ono što je nevidljivo pronalazi put.

Biljana Jotić, komesarka i kustoskinja

Nataša Radojević, kustoskinja

Tekstovi:

Infinity of structure[SR] – Biljana Jotić
Infinity of structure[EN] – Biljana Jotić
Infinity of structure[SR] – Natasa Radojevic
Infinity of structure[EN] – Natasa Radojevic
Testo Domenico de Chirico

Fotografije: